به نقل از «مهر»

همه ما به آتیلا بدهکاریم!/ دعوت به مرگ یک جنگجو

تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۷۸۴۷۵

ارمغان بهداروند مدرس و پژوهشگر تئاتر به بهانه درگذشت آتیلا پسیانی هنرمند فقید تئاتر، سینما و تلویزیون که پنجشنبه ۲۰ مهر ماه با حضور همکاران و دوست‌دارانش به خانه ابدی بدرقه شد یادداشتی نوشته و از حال و هوای روز خاکسپاری گفته است.

در یادداشت بهداروند آمده است:

ما ایستاده بودیم. ما به درختانی زل بودیم که هر کدامشان را پاییز امضا کرده بود و باد، به بدخویی، پاییز را یادآوری می‌کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ما ایستاده بودیم و سیاه‌تر از همیشه، سکوت کرده بودیم و با دست‌های بلاتکلیف، یکدیگر را کشف می‌کردیم. ما ایستاده بودیم و در هر کدام از ما آدم‌های غمگینی قدم می‌زدند که نمی‌توانستیم به ندیدن‌شان، به نشنیدن‌شان عادت کنیم. پاییز در شاعرانه‌ترین شکل ممکن، پیاده‌روی خیابان شهریار را انتخاب کرده است و ما که ایستاده بودیم تا با خاطره‌ای خیلی‌دور خیلی‌نزدیک خداحافظی کنیم، خلاصه‌تر از همیشه به چشم می‌آمدیم. خلاصه‌تر از همه‌ روزهایی که به عزای عزیمتی، به هم تسلیت می‌گفتیم.

آتیلا پسیانی سر بر زمین گذاشته بود. معنی موجز این جمله، مرگ است اما چرا این سر به زمین گذاشتن را سجده‌ شُکری فرض نکنیم که از پس رهایی از رنج، ادا شده باشد. ما به مرگ جنگجویی دعوت شده بودیم که برای زندگی، برای زنده‌کردن و برای زنده‌ماندن شمشیر زده بود و از پا وُ از نفس افتاده، تصرف شده بود. از آن نام باشکوه اما هیچ کم نشده بود که مرگ اگر نه امروز حتما فرداروزی او را صدا می‌کرد.

آتیلا پسیانی متولد تئاتر بود و رنج عظیم آموختن و رنج اعظم آموزاندن را به جان خریده بود و ترجمه‌ فلسفه‌ زیست هنری‌اش شاید این جمله‌ صمد بهرنگی باشد که «راه که بیفتیم ترسمان خواهد ریخت.» همین نترسیدن‌های او بود که به رسیدن‌های او ختم شد.

تولید گروهی، پیشنهادهای تازه‌ تئاتری و استمرار فعالیت از مهمترین فضیلت‌های آتیلا پسیانی محسوب می‌شد که نسلی نو از پس مرارت‌های او به صحنه‌های تئاتر معرفی گردید. مرگ او را می‌توان به اصابت شهاب سنگی شبیه دانست که بی‌خبر حفره‌ای عمیق بر جای می‌گذارد که هم چون رد زخمی بر چهره‌ای، محوشدنی باقی می‌ماند. ما به اندازه‌ همه‌ سال‌هایی که برای تئاتر برای تلویزیون و برای سینما رنج کشیده است و خاطره ساخته است به او بدهکاریم.

در مرگ او یک زندگی دسته‌جمعی اتفاق افتاده بود. یک صحنه‌ بزرگ که در همه‌ این سال‌ها به چشم نیامده است. انگار که مرگ آتیلا، مهربان‌ترمان کرده بود چرا که او به امیدوار بودن و امیدوار کردن مومن بود. صدای او را می‌شنویم و انگار همان طور که خسته‌خسته دراز کشیده است به شاگردانش می‌گوید: «چرا صدات خسته‌ست، خودت را اینقدر خسته نکن، دنیا دو روزه و آخر سر می‌ذارنمون تو یه وجب جا.»‌ نمی‌شود آن صدا را بشنوی و از چشم‌هایت بخواهی که آبروداری کنند و نبارند. ما همه هم‌صدا گریستیم و خوشحال بودیم که یک بار دیگر به دو روزه بودن دنیا ایمان آوردیم و به خودمان نهیب زدیم که این نیز بگذرد.

آتیلا را اهالی کلیسا تازیانه‌ خدا می‌خواندند و چرا ما از مرگ او تازیانه‌ای نیافرینیم که دوستی‌ها را فراموش نکنیم، همچنان که آتیلا نکرد. خودمان را از دیگران خلوت نکنیم، هم چنان که آتیلا نکرد. رفیق نیمه‌راه نباشیم، هم چنان که آتیلا نبود که تئاتر یعنی از اول بودن و تا آخر بودن.

پاییز به شدت خودش را یادآوری می‌کرد که آن مرکب چوبین بر شانه‌ شاگردان به راه افتاد. نمی‌شد باور کرد که این صحنه‌ حقیقت دارد و فکر می‌کردم صحنه‌ای از تئاتر تازه‌ای از آتیلا باشد که قرار بوده در پهنه‌ روبروی تالار رودکی اتفاق بیفتد. جمعیت سوگوار به بدرقه‌ قدم بر می‌داشت و عکس‌های او چنان در صحنه چیده شده بودند که انگار حی‌وحاضر در تشییع خویش قدم برمی‌داشت و دوستدارانش را دلداری می‌داد... .»

کد خبر 5910367 آروین موذن زاده

منبع: مهر

کلیدواژه: آتیلا پسیانی تئاتر ایران مراسم تشییع یادداشت فیلم کوتاه تئاتر ایران آتیلا پسیانی جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان هنرمندان تئاتر جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان اصفهان موسیقی ایرانی حضور هنر ایران در جهان فیلم سینمایی سازمان سینمایی سوره آلبوم موسیقی تئاتر شهر پانتومیم نمایشنامه خوانی ایستاده بودیم آتیلا پسیانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۷۸۴۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ادعای عجیب - رامین در این بازی قفل شده بود

به گزارش "ورزش سه"، استقلال ملاثانی توانست در پایان 90 دقیقه، با سپاهان به نتیجه تساوی دست پیدا کند ولی در دقایق پایانی وقت های اضافه و روی یک اشتباه توسط مدافعین این تیم، زردپوشان صاحب یک ضربه پنالتی شدند که رامین رضاییان در دقیقه 118 آن را به گل تبدیل کرد تا اصفهانی ها راهی دور بعد شوند.

احسان علوان زاده بازیکن استقلال ملاثانی درخصوص بازی مقابل سپاهان به خبرنگار ما گفت: بازی بسیار خوبی مقابل تیم پر مهره سپاهان به نمایش گذاشتیم، فکر‌می کنم تمام اهالی فوتبال از ما رضایت داشتند. چه تماشاگرانی که درون ورزشگاه بودند و مردمی که در خانه پای تلویزیون ها بازی را دیدند.

او گفت: در ابتدای بازی باتوجه به قدرت سپاهان و حملات این تیم، کمی عقب نشین نشستیم که برای هر تیمی طبیعی است. ولی بازی بدون توپ را تمرین کرده بودیم و تمامی فضا هارا بسته بودیم. به هرحال مقابل تیم پر ستاره‌ای بازی داشتیم و تاکتیک این بازی از پیش برای ما مشخص بود و آن را تمرین کرده بودیم.

بازیکن استقلال ملاثانی اضافه کرد: در نیمه اول در یک غافلگیری گل را دریافت کردیم و در بین دو نیمه با صحبت های سرمربی جوان که همانند یک دوست در کنار ما است، توانستیم به بازی برگردیم و مانند بازی های همیشگی مان وارد بازی شویم. توپ را در اختیار داشتیم و حملاتی را هم روی دروازه سپاهان داشتیم که در یک موقعیت خود من تک به تک شدم که توپ زیر پایم گم شد و نتوانستم ضربه مناسبی را بزنم. ولی هرچه بازی به دقایق پایانی نزدیک می شد، حملات ما بیشتر می‌شد. در یک صحنه شوت میلاد وارد دروازه نیازمند شد که همگی شوکه شدیم از این گل زیبا و توانستیم بازی را به 120 دقیقه ببریم.

علوان زاده اضافه کرد: قطعا بازی کردن مقابل تیم سپاهان کار ساده ای نیست، هرآنچه سرمربی به ما گفته بود را اجرا کردیم و تمامی فضاهارا روی بازیکنان این تیم بسته بودیم. رامین رضاییان که در هر مسابقه چندین موقعیت به دست می‌آورد، در این بازی قفل شده بود و این نشان از دوندگی بالای تیم ما دارد. جا دارد به تمامی بازیکنان خسته نباشید بگویم، حق بچه ها حضور در لیگ برتر است و در این بازی که پخش از شبکه های تلویزیونی هم بود، کیفیت فنی خود را به نمایش گذاشتند.

او در پایان گفت: دو دقیقه وقت کم آوردیم و اگر بازی به ضربات پنالتی می رفت، شاید می توانستیم به مرحله بعد صعود کنیم و شگفتی ساز اصلی این رقابت ها باشیم. واقعا حیف شد ولی در مقابل امکاناتی که ما داریم، این که بتوانی سپاهان را تا دقیقه ۱۱۸ هم متوقف کنی کار بزرگی کرده ای. در ادامه راه در لیگ یک به دنبال ارائه بازی های این چنینی هستیم و می‌خواهیم لیگ را با سیاوش اکبرپور به پایان برسانیم.